Edmund Blair Leighton’un “The Accolade” eseri bize neyi anlatır?
The Accolade, İngiliz ressam Edmund Blair Leighton’un 1901 yılında yaptığı bir tablodur. Ressamın en bilinen eserlerinden biri olan bu tablo, ortaçağda şövalyelik verme töreninin merkezi olan övgü ifadesini (accolade) konu alır. Tabloda, beyaz bir elbise ve kırmızı bir haç giyen güzel bir kadın, diz çökmüş bir şövalyeye kılıcıyla dokunarak onu şövalye ilan eder. Arkada duran diğer şövalyeler ve rahipler de bu anı izlerler.
Tablonun ortaçağ romantizmini yansıtan bir alegori olduğu söylenebilir. Kadın, hem Tanrı’nın hem de sevgilisinin temsilcisidir. Şövalye ise hem kutsal toprakları savunmak hem de sevgilisine layık olmak için hayatını adar. Tablonun arka planında görülen kilise ve kale ise şövalyenin hem dini hem de siyasi bağlılığını gösterir.
Tablo, aynı zamanda ortaçağ kültürü ve edebiyatına da atıflar içerir. Kadının giydiği elbise ve haç, Tapınak Şövalyeleri’nin sembolüdür. Tapınak Şövalyeleri, 12. ve 13. yüzyıllarda Haçlı Seferleri’nde önemli rol oynamış bir askeri tarikattır. Tablodaki kadın, Tapınak Şövalyeleri’nin lideri olan Büyük Üstad’ın kızı veya eşi olabilir. Şövalye ise onun hizmetine giren bir savaşçıdır.
Tablodaki övgü ifadesi töreni de ortaçağ edebiyatında sıkça karşılaşılan bir motiftir. Örneğin, Kral Arthur efsanesinde Arthur’un kılıcını çekerek kral olduğu sahne, bir tür övgü ifadesidir. Aynı şekilde, Lancelot’un Guinevere tarafından şövalye ilan edildiği sahne de romantik bir övgü ifadesidir. Tabloda, beyaz bir elbise giymiş bir kadın, diz çökmüş bir erkeğin omzuna kılıçla dokunarak onu şövalye ilan eder. Kadının kimliği belirsizdir, ancak bazı kaynaklar onun Arthur efsanesindeki Guinevere olduğunu öne sürer. Erkek ise kadının eşi veya sevgilisi olabilir. Tablo, bu tür sahnelerden ilham almış olabilir.
Ancak resim, birçok insan tarafından Ortaçağ şövalyelerinin romantik hayatlarına dair bir idealizasyon olarak görülse de, Leighton’ın bu resmi yaparken tarihsel bir olaya dayanmadığı bilinmektedir. Ancak, sanatçının eseri, Ortaçağ döneminin romantizmine ve şövalyelik kurumunun idealize edilmesine atıfta bulunmaktadır.
Tablo, 2001 yılında açık arttırmada satıldıktan sonra özel bir koleksiyona geçmiştir. O zamandan beri tablonun nerede olduğu bilinmemektedir. Tablo, ortaçağ romantizminin en ikonik ve tanınmış örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir.